Tarifi yok bu maçın...

Bursaspor koskoca bir Lig'i son yarım saate sığdırdı, kelleyi mucizelerle kurtardı.
Bunun bir tercümesi daha var;
Herkes batırdı, gariban Mustafa Er kurtardı.
"Mangal gibi yürek" denir ya.
Sezon boyu adeta yokları oynayan Bursaspor'un ipe gider gibi Trabzon macerasını üstlenme cesaretini gösteren, bu takımı en kötü günde teknik adamsız bırakmayan, sahada baskılı ve topa hakim olma stratejisi ile oynatan, dik duruşlu Er'e, albay da diyebiliriz artık.
Bir de Rodallega var.
Attığı gol, duran kalbe şok uygulaması yerine geçti, Bursaspor tamamen dirildi.
Bu sırada Bursa'da kesinlikle kalp krizi ilaç satışları da tavan yaptı. Çünkü çekilen sıkıntı ve heyecan da dayanma sınırını çoktan aşmıştı.
Aslında ilk dakikadan itibaren can havli ile baskı kuran Bursaspor'un gole ulaşamaması, Stancu, Jorquera ve Batalla'nın etkili şut atamamasından kaynaklandı.
Ancak son yarım saatteki şahlanış gerçekten muhteşemdi.
Trabzon defansını pas ve şut trafiği ile çaresizliğe iten Stancu, Sercan, Jorquera ve Batalla, sezon boyu yaptıkları hataları, bir çırpıda affettirme telaşındaydı sanki.
Gençlerbirliği maçındaki hatasını telafi için son şansını kullanan bir başkası da taraftarlardı ve yine harikalar yarattı. Maç sonu tepkilerini de herkesin başını önüne eğerek kabullenmesi gerek.
Gerçekten böyle olmamalıydı.
Başta Bilal ve diğerlerinin gözyaşları unutulacak gibi değil ama, kimin kabahati?
Fırsatçı Aziz beye de iyi oldu. 2010'da Fenerbahçe taraftarları timsah yürüyüşü yapmıştı. Şimdi sıra Aziz beyde.
Çömel bakalım, başla yürüyüşe.